Author: koen van Rijswijk

Eind 2020 besloot ik om een tijd als vrijwilliger op Sablou te gaan werken. Ik had een jaar achter de rug dat geheel in het teken had gestaan van ziekbed en uiteindelijk afscheid van mijn geliefde. Mijn besluit voelde als een sprong in

[:nl]Kinderen uit huis, man aan het werk, de zomer bijna voorbij en ik….. had behoefte aan iets anders. Ik wilde er even uit… alleen. Ik zocht naar nieuwe inspiratie. Ik wilde even weg uit de drukke Randstad, nieuwe mensen ontmoeten…..

Een lange rit door het Franse landschap, een lange oprijlaan en dan het landgoed Sablou. Gemangeld door de gebeurtenissen van het leven had ik behoefte aan een tijdje weg. Meestal ging dat in het geijkte vakantie patroon maar dat ging niet

[:nl]Mijn mooiste vakantie ever. In 2022 voor de eerste keer naar Sablou. Als ik geen werkverplichtingen had gehad, had ik er zo een paar weken aan vast geplakt. Ik wilde nog niet naar huis. Annette haalde me op vanuit Brive

[:nl]   In het voorjaar van 2023 kwam ik via een oproep in een mail voor het eerst in aanraking met Sablou. Jaren ervoor had ik in de Ardèche in een oud klooster vrijwilligerswerk gedaan en ik was al een tijdjeop

[:nl] De rust, de stilte. Meestal windkracht 0 tot 2.De lucht die ‘s avonds alleen verlicht wordt door de maan en de sterren, uilen die  elkaar elke avond begroeten. Mijmerend over het filosofenpad slenteren. Hout, hout en nog eens hout.85